Drukuj
Kategoria: Inwestycje parafialne
Odsłony: 39278

INWESTYCJE MATERIALNE

Prawo Diecezjalne Kościoła Kaliskiego powołując się na Kodeks Prawa Kanonicznego stanowi , że „ Kościół ma prawo posiadać dobra doczesne dla zorganizowania i sprawowania kultu Bożego, dla zapewnienia godziwego utrzymania duchowieństwa oraz pracowników kościelnych, a także dla prowadzenia dzieł apostolatu i miłości, zwłaszcza wobec biednych. Wierni mają prawo przekazywać dobra doczesne na korzyść Kościoła. Mają także obowiązek zaradzania potrzebom Kościoła wynikający z V przykazania kościelnego (por. KPK, kan. 222). Dobrami doczesnymi parafii (kościół, plebania, wikariatka, cmentarz, itp.) zarządza - mianowany na tę funkcję stosownym dekretem przez biskupa diecezjalnego - proboszcz wspomagany przez Radę Parafialną.

Z chwilą gdy 1 lipca 2008 r. zostałem proboszczem parafii św. Anny w Błaszkach zlecono mi jednocześnie troskę i odpowiedzialność za wymiar duchowy i materialny powierzonej mi przez biskupa parafii. O wymiarze ludzkim i duchowym błaszkowskiej parafii można się dowiedzieć w innym miejscu naszej internetowej strony parafialnej, chociażby w dziale „Grupy i wspólnoty” czy „Sakramenty i sakramentalia”. W tym miejscu pragnę podzielić się z Czytelnikami informacjami na temat dóbr materialnych w parafii św. Anny w Błaszkach.

Parafia Błaszki, jak podaje Rocznik Diecezji Włocławskiej, została erygowana jeszcze przed 1386 r. Stary drewniany kościółek p.w. Narodzenia NMP. istniejący już w 1521 r. był w opłakanym stanie. Podobnie rzecz się miała z pozostałymi zabudowaniami probostwa. Dlatego 26.10.1779 r. położono, rękoma ks. Stanisława Kossowskiego, kustosza kolegiaty kaliskiej, kamień węgielny pod nowy murowany, późnobarokowy kościół trzynawowy z kwadratową wieżą w fasadzie, który oddano do użytku 10 lat później, czyli w 1789 r. Patronką nowej świątyni została św. Anna. W Ołtarzu głównym kościoła umieszczony jest obraz zaślubin NMP, namalowany w 1889 r. przez malarza kaliskiego Józefa Balukiewicza. Obraz na pierwszym planie przedstawia św. Annę pouczającą Najświętszą Panienkę, klęczącą u jej kolan, a na drugim planie stoją: św. Joachim i św. Józef. Kościół ten został konsekrowany przez ks. bp. Aleksandra Bereśniewicza w 1892 r. Cmentarz parafialny w Błaszkach założono w 1819 r., a obecną plebanię wybudowano w 1873 r. Od 1 lipca 2008 r. udało się wykonać wiele inwestycji materialnych, które już od dawna domagały się realizacji. Oto one:


I. Kościół św. Anny

Jeżeli chodzi o kościół św. Anny w Błaszkach to od 2008 r. - z mniejszych inwestycji -dokonaliśmy modernizacji prezbiterium według posoborowych zaleceń liturgicznych oraz wykonana została renowacja tabernakulum i zabytkowych lichtarzy, zainstalowano nowy system multimedialny, naprawiono piece i ocieplono ławki. Świątynia została wyposażona w sześć nowych dywanów, jeden chodnik oraz nowy baldachim. Na zewnątrz kościoła zainstalowano nowe urządzenie piorunochronne. Jeżeli chodzi o większe inwestycje związane z kościołem to są one następujące: remont kapitalny organów, renowacja figury Serca Jezusowego i nowe oświetlenie zewnętrzne kościoła. Teraz czeka nas najpoważniejsza inwestycja materialna w parafii, którą planujemy wykonać w 2017 r., a mianowicie: RENOWACJA ELEWACJI ZEWNĘTRZNEJ KOŚCIOŁA ŚW. ANNY W BŁASZKACH, połączona z wykonaniem izolacji fundamentów i odwodnieniem świątyni, otynkowaniem płotu wokół kościoła i ułożeniem od nowa kostki granitowej wokół kościoła. Ostatnie tynkowanie kościoła w Błaszkach miało miejsce w 1988 r. Nasi przodkowie już ponad 200 lat temu wybudowali tę świątyni i dbali o nią na przestrzeni tego czasu aby służyła chwale Boga i pożytkowi ludzi. Jestem przekonany, że i dziś jest wielu ludzi, którym na sercu leży trwanie oraz piękno tej świątyni i to z nimi będziemy dbać o tę świątynię aby ją ocalić dla Boga i dla ludzi.

Kościół św. Anny

Więcej zdjęć


I a. Modernizacja prezbiterium

Jesienią 2008 r. wykonaliśmy w prezbiterium naszego kościoła - zgodnie z ogólnymi wymogami liturgicznymi - nowe miejsce przewodniczenia liturgii (zakupiliśmy nowy pulpit do przewodniczenia liturgii). Dotychczas bowiem takiego miejsca w ogóle nie było. Trzy najważniejsze miejsca w kościele podczas sprawowania liturgii to: Ołtarz, Ambona i Miejsce przewodniczenia. Obrzędy rozpoczynające oraz kończące liturgię dokonują się w miejscu przewodniczenia. Liturgia Słowa ma miejsce przy tzw. Ambonie czyli przy Stole Słowa Bożego (tam karmimy się Słowem Bożym), a Liturgia Eucharystycznej Ofiary spełnia się na Ołtarzu czyli na Stole ofiarnym. Według nauki Kościoła podczas sprawowania liturgii nasz Pan jest obecny: w postaciach eucharystycznych, w Słowie Bożym, w osobie przewodniczącego liturgii oraz w zgromadzonym ludzie. Należy zadbać o jak największą czytelność znaków i gestów liturgicznych aby prawda o tej wielorakiej obecności Pana podczas liturgii była dla wszystkich wyraźnie widziana i rozumiana. W liturgii nie ma rzeczy zbędnych czy przypadkowych ale wszystko ma swój sens i znaczenie. I właśnie dlatego ustanowiliśmy nowe miejsce przewodniczenia w sposób zgodny z zaleceniami liturgicznymi aby już przez samo miejsce i sposób przewodniczenia było widać, że to sam Pan, przez posługę celebransa, przewodniczy i kieruje liturgią, która jest źródłem, sercem i szczytem chrześcijańskiego życia. Niech ta zmiana pomaga nam wszystkim w owocniejszym przeżywaniu liturgii w kościele św. Anny w Błaszkach.

Jesienią 2008 r. zostały usunięte stare gabloty parafialne - zniszczone i bardzo trudne w użyciu - i wykonane zostały nowe. Na frontowej ścianie kościoła mamy teraz zainstalowane nowe metalowe gabloty, z nowym metalowym wkładem, z drzwiczkami oszklonymi szybami ze szkła i zamykanymi na klucz. Ogłoszenia, plakaty i inne informacje są odtąd w tych parafialnych gablotach przymocowywane przyciskami magnesowymi. Jest to trwalszy, estetyczniejszy i bardziej przejrzysty sposób prezentowania ogłoszeń parafialnych i różnych innych informacji. Gabloty wykonał ślusarz Sylwester Kasprzak z Borysławic. W tym samym czasie zostały naprawione wszystkie konfesjonały w kościele. Zainstalowano również wszystkie nowe żarówki energooszczędne w kościele, zafundowane przez dwoje parafian.

Modernizacja prezbiterium 

Więcej zdjęć


I b. Figura Serca Jezusowego

W otoczeniu kościoła p.w. św. Anny w Błaszkach znajduje się późnobarokowa figura Chrystusa stojąca na wysokim granitowym cokole. Wykonana jest z litego piaskowca. Wraz z granitowym postumentem ma wysokość 4 m. Górując nad otoczeniem, przyciąga uwagę przechodzących parafian, mieszkańców miasta, turystów. Jej kształt i forma wzorowane są na wyglądzie dzieł rzeźbiarskich włoskiego renesansu. Oglądanie figury przypomina o przemijaniu, nieubłaganym upływie czasu. Duża wartość artystyczna rzeźby skłoniła w 2012 r. grupę ludzi dobrej woli do podjęcia decyzji o renowacji zabytku. Sfinansowania prac podjęła się błaszkowska parafia, a realizację powierzono Centrum Integracji Społecznej oraz Wielobranżowej Spółdzielni „KWANT” z Odolanowa w powiecie ostrowskim. W ramach zaplanowanych prac wydłutowano zanieczyszczenia , wyszlifowano centymetr po centymetrze powierzchnię figury, odtworzono brakujące fragmenty dzięki specyfikom termoutwardzalnym , naprawiono spękania. Cokół nabrał nowego kolorytu i świeżości w następstwie zastosowania w trakcie renowacji nowej granitowej faktury. Całość obiektu pomalowano i zakonserwowano specjalnym preparatem odpornym na działania czynników atmosferycznych. Otoczenie uzupełniono grysem wokół pomnika oraz zielenią. Dobrze się stało , że symbol naszej wiary znowu świeci należnym mu blaskiem. Prosimy wszystkich przechodzących koło tej figury o krótką modlitwę do Serca Jezusowego w intencji przemiany naszych serc i serc wszystkich parafian. Prosimy również aby nigdy nie stawiać przy tej figurze zniczy gdyż dym brudzi jasny materiał piaskowy a wosk niszczy płyty granitowe na dole postumentu figury.

Figura Serca Jezusowego 

Więcej zdjęć


I c. Oświetlenie kościoła w Błaszkach

W lipcu 2012 r., liczący sobie ponad 220 lat kościół p.w. św. Anny w Błaszkach doczekał się zewnętrznego oświetlenia. Oświetlenie to składa się z reflektorów halogenowych, których efekt świetlny upiększył nie tylko kościół ale także centrum Błaszek. Reflektory o mocy 1000 kW każdy, oświetlające kościół, zostały zainstalowane na placu kościelnym nieopodal wieży kościoła. Koszt zakupu i instalacji tegoż oświetlenia pokryła parafia. Po wcześniejszych ustaleniach proboszcza parafii, ks. Jerzego Mikołajewskiego z burmistrzem Gminy i Miasta Błaszki Piotrem Świderskim władze gminne podjęły decyzję, aby uruchomione już oświetlenie zewnętrzne kościoła podłączyć do oświetlenia ulicznego. Za ten gest dobrej woli i życzliwości składamy serdeczne podziękowanie władzom samorządowym na ręce burmistrza Gminy i Miasta Błaszki.

Oświetlenie kościoła 

Więcej zdjęć


I d. Organy kościelne

W tylnej części nawy głównej kościoła parafialnego św. Anny w Błaszkach znajduje się chór muzyczny z organami. Używane aktualnie w naszym kościele parafialnym 15 głosowe organy pneumatyczne zostały sprowadzone do naszego kościoła św. Anny w Błaszkach w 1911r. Instrument wybudował: Dominik Biernacki z Dobrzynia nad Wisłą. Gdy tylko zostałem proboszczem w Błaszkach to dowiedziałem się od pracującego już wiele lat w tej parafii organisty, Mariusza Walczaka, że organy kościelne są w fatalnym stanie i po stu latach użytkowania domagają się gruntownej naprawy. Po otrzymaniu takich informacji skontaktowałem się z ks. kan. Władysławem Mrozińskim, dotychczasowym dyrektorem Diecezjalnego Studium Organistowskiego. Ks. kan. Mroziński potwierdził opinię naszego organisty i dlatego z jego pomocą zacząłem szukać odpowiedniego fachowca do wykonania remontu organów. Odbyliśmy w tym celu spotkania z sześcioma organomistrzami i ostateczny wybór padł na Ignacego Drużbiaka z Kalisza będącego organistą i zarazem zajmującego się strojeniem i naprawą instrumentów muzycznych, zwłaszcza organów. Pan Ignacy ma już na swoim koncie naprawę wielu instrumentów organowych. Na moją prośbę dokonał on przeglądu komisyjnego pod kierunkiem ks. kan. Władysława Mrozińskiego i przy udziale Edwarda Burzały, organisty z Grabowa nad Prosną organów w kościele parafialnym. Po przeglądzie tym stwierdził, że organy te zachowały swą autentyczność pod względem technicznym i brzmieniowym, ale niestety są w złym stanie z powodu zużycia elementów traktury i obudowy. Dodać należy jeszcze duże zniszczenie przez drewnojady, jak również brak nieregularnej pielęgnacji i konserwacji w dawnych latach oraz uszkodzeń mechanicznych.Po takiej ekspertyzie wraz z Radą Parafialną podjęliśmy decyzję o remoncie kapitalnym organów. Dzieło to zleciliśmy panu Ignacemu Drużbiakowi . Celem renowacji miało być przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i brzmieniowego organów w setną rocznicę powstania. Wszystkie zabiegi miały ponadto służyć zabezpieczeniu przed zniszczeniem i utrzymaniu wartościowego instrumentu o pięknym szlachetnym głosie przystosowanym do akompaniamentu liturgicznego dla przyszłych pokoleń, na chwałę Bogu, ludziom ku radości i zachowaniu pamięci tych którzy je fundowali i zbudowali. Prace remontowe rozpoczęto w maju 2013 r., a zakończono jesienią 2014 r.

Organy kościelne 

Więcej zdjęć


I e. System multimedialny

Jesienią 2014 r., po zakończeniu remontu organów kościelnych razem z naszym organistą uznaliśmy, że do kompletu aparatury, która łączy się z muzyką kościelną powinien być zainstalowany w naszym kościele nowy system multimedialny, którego podstawowym zastosowaniem będzie wyświetlanie na ekranie pieśni liturgicznych oraz innych materiałów , które mogą być pomocne dla wiernych w lepszym przeżyciu i uczestnictwie we Mszy św. i nabożeństwach. Na ekranie projekcyjnym pokazywane są również Intencje Mszalne, ogłoszenia parafialne lub slajdy okolicznościowe (np. czyj jest chrzest, ślub lub pogrzeb). Zakupiliśmy więc system, a pan organista Mariusz Walczak go zainstalował. W zestawie systemu są: Projektor, ekran projekcyjny zwijany elektrycznie oraz stanowisko sterowania umiejscowione na chórze. Dziękujemy ofiarodawcom za złożone na ten cel ofiary, a Panu Organiście za zakupienie i zainstalowanie systemu. Zachęcamy teraz wszystkich wiernych do korzystania z tego systemu i do o aktywnego włączania się w śpiew liturgiczny.

 System multimedialny 

Więcej zdjęć


I f. Tabernakulum i świeczniki

W czerwcu 2015 r. z inspiracji nowo wyświęconego ks. Mariusza Przyjaznego, pochodzącego z Wójcic - który chciał złożyć ofiarę wdzięczności parafii, z której pochodził i przygotowywał się do kapłaństwa - podjęliśmy decyzję o renowacji znajdującego się w ołtarzu głównym zniszczonego już tabernakulum. Wykonanie tego dzieła zleciliśmy pracowni Stowarzyszenia Polskich Artystów Plastyków w Krakowie. We wrześniu 2015 r. zlecona praca została zrealizowana. Tabernakulum zostało rozebrane na części, a następnie od wewnątrz i na zewnątrz pozłocone i posrebrzone. Wszystkie mechanizmy zamków i zawiasy w tabernakulum zostały naprawione. Tron na tabernakulum został wyczyszczony, pozłocony i posrebrzony. Korona tronu została wypełniona, a pelikan wieńczący całość został obustronnie pozłocony. Lichtarze oraz świeczniki stojące przy ołtarzach bocznych i przy chrzcielnicy zostały również naprawione i posrebrzone. Wnętrze kościoła św. Anny nabrało nowego blasku.

Tabernakulum i świeczniki 

Więcej zdjęć


I g. Instalacja odgromowa i piece akumulacyjne

W listopadzie 2014 roku wykonaliśmy na kościele parafialnym nową instalację odgromową ze szpilami miedziowanymi i ocynkowanymi gdyż stara była całkowicie zniszczona. Zostały też oczyszczone wszystkie poziome i pionowe rynny na kościele. Następnie dokonano pomiaru instalacji zasilającej piece akumulacyjne w kościele. Stwierdzono, że instalacja ta nie nadaje się do eksploatacji gdyż widoczne są znaczne ubytki izolacji roboczej na przewodach. Wykonano więc prace naprawcze polegające na wymianie wszystkich przepalonych grzałek w piecach (ok. 20 sztuk) i zainstalowaniu 15 nowych, mocniejszych grzałek (1500 Wat). Czyli wymieniono grzałki w 7 piecach, a w 4 zostały stare jeszcze działające. Dotychczas były po 3 grzałki w każdym piecu, a teraz są po dwie ale większej mocy (w sumie ta moc w każdym piecu się równoważy ze starymi). Poza grzałkami były również wymienione doprowadzenia elektryczne (kable) do pieców. Elektrycy przewidują żywotność grzałek na ok. 5 – 15 lat.

Instalacja odgromowa Więcej zdjęć


II. Plebania

Obiekt dzisiejszej plebanii w Błaszkach został wybudowany w 1873 r. Plebanię tę zamieszkiwał przede mną ks. Prałat Ryszard Tuzin (1982 – 2008). Gdy w lipcu 2008 r. przyszło mi mieszkać w tym budynku zauważyłem, że od lat nie wykonywano w nim żadnych robót poza doraźnymi naprawami i bieżącą konserwacją, jak np. malowanie ścian. Stwierdziłem, że stan obiektu jest zły i nie nadaje się do dalszego użytkowania bez gruntownych remontów. Zły stan techniczny budowli wymagający kapitalnego remontu został też potwierdzony przez: inżyniera budowlanego Błażeja Przygodzkiego, wykonawcę robót ogólnobudowlanych Krzysztofa Pęczka, cieślę Wolaka, elektryka A. Kowalczyka, i hydraulika Zdzisława Wieczorka, z którymi przeprowadziłem solidną konsultację. Wymienieni rozmówcy określili stan techniczny elementów budynku jako wymagający kapitalnego remontu. Wówczas rozważono, czy ewentualna budowa nowej plebani nie byłaby rozwiązaniem bardziej uzasadnionym. Jednak rozmowy z w/w osobami oraz konsultacje z realizującymi budowy innymi proboszczami pozwoliły na oszacowanie, że budowa nowej plebani będzie wymagała zgromadzenia środków na kwotę co najmniej miliona złotych przy około 150 – 200 m powierzchni użytkowej budynku. Dodatkowo należało się liczyć z okresem przynajmniej kilku lat na realizację inwestycji, a w tym czasie i tak należało poczynić niezbędne inwestycje w istniejącym budynku aby można było go użytkować w okresie budowy. Podjąłem decyzję o remoncie istniejącego budynku plebanii z 2 powodów: 1. chęci utrzymania funkcjonującego od ponad 100 lat budynku wpisanego w architekturę miasta i wpisanego w pamięć mieszkańców Błaszek. 2. uwzględniając przede wszystkim warunki finansowe realizacji koniecznych robót budowlanych. Pierwsze prace rozpoczęto już w lipcu 2008 r. Podjęto roboty zamierzone jako naprawcze. Jak się szybko okazało po wykonaniu pierwszych odkrywek, naprawy okazywały się niecelowe z powodu odparzeń tynków na znacznych powierzchniach ścian, stwierdzonych zawilgoceń i rozwijających się zagrzybień szczególnie pod podłogami. Niecelowa okazała się naprawa tynków sufitów z powodu przerdzewienia drutów wiążących trzcinę sufitów. Należało usunąć stare tynki ścian i sufitów w całości, podobnie warstwy posadzek i wykonać praktycznie cały zakres robót wykończeniowych wewnętrznych pomieszczeń wraz z instalacjami. Wymiana instalacji podyktowana była również względami bezpieczeństwa. O wykonaniu robót w tak szerokim zakresie, jaki miał miejsce zdecydowano już w trakcie realizowanych robót, które ujawniły gorszy stan elementów budynku niż był przewidywany. Ponadto wykonano izolację podziemną i naziemną fundamentów na całej powierzchni plebanii, a dawną „Organistówkę” przylegającą do plebanii po wyremontowaniu jej przeznaczono i zaadaptowano na Parafialną Salę Spotkań i Salę „Poradnictwa Rodzinnego”. Roboty były realizowane w tempie na jaki zezwalały wymogi zasad technologii wykonywania kolejnych zakresów robót z uwzględnieniem w szczególności minimalnych sezonowania wykonanych robót, np. czas wyschnięcia wylewek podłogowych czy tynków. W roku 2012 wykonano docieplenie całej plebanii od zewnątrz, kończąc w ten sposób wszystkie prace remontowe związane z plebanią. Ściany budynku zostały zabezpieczone żywicznym tynkiem mozaikowym. Docieplenie to zmniejszy również w znacznym stopniu koszty ogrzewania plebanii w przyszłości. Przy okazji pomalowany został również cały dach plebanii oraz naprawiono zniszczone kominy. Podsumowując z przewidywanego początkowo zakresu remontu, który miał być odnowieniem pomieszczeń plebani w trakcie już realizowanych robót ich zakres nabrał charakteru kapitalnego remontu. W 2013 r. cały plac przed plebanią i dróżkę z plebanii do wikariatki wyłożono destruktem, a chodnik przed plebanią wyłożono kostką brukową.

Plebania 
Zdjęcia z remontu plebani


II a. Ogrodzenie przed plebanią

Wielką inwestycją było wykonanie nowego ogrodzenia przed plebanią. W latach 30-tych XX wieku, jak widać na starych fotografiach, przed plebanią był ładny, kuty płot osadzony na murowanych słupkach. Nie wiadomo dlaczego został zmieniony, czy to z powodu działań wojennych, czy też okazał się za elegancki dla przemian społeczno-politycznych zaistniałych w naszym kraju po II wojnie światowej. Po wojnie postawiono przed plebanią płot z płyt betonowych. Płot ten z powodu upływu czasu uległ zniszczeniu i stał się brzydki. Straszył nie tylko nas, mieszkańców Błaszek ale z pewnością i przejeżdżających przez miasto innych ludzi. Powyższe powody oraz zachęta różnych parafian spowodowały podjęcie decyzji o budowie nowego ogrodzenia.

Po przedyskutowaniu z Radą parafialną spraw związanych z formą i wyglądem nowego ogrodzenia oraz po otrzymaniu pozwoleń i wytycznych wojewódzkiego konserwatora zabytków, Starostwa powiatowego w Sieradzu, Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w Łodzi oraz władz samorządowych naszej gminy przystąpiliśmy do wykonania zamierzonej inwestycji. Dzieło to zleciliśmy dwom firmom: Daniel Wierucki z Wrzącej (część murowana) i Bolesław Łuczak z Błaszek (część metalowa). Płot – zgodnie z zaleceniami konserwatora zabytków - jest wykonany ze słupków i podstawy z kamienia piaskowego (tzw. kształtek łupanych strukturą przypominających prawdziwą cegłę) oraz osadzonych pomiędzy murowanymi słupkami przęseł metalowych o prostej, skromnej formie odpowiednio do kontekstu istniejącego w bezpośrednim sąsiedztwie. Płot ten postawiony jest na fundamencie betonowym o głębokości ok. 1 m., ma ok. 150 cm. wysokości i ponad 60 m. długości. Teraz wszyscy jesteśmy dumni z nowego ogrodzenia, które w jakimś stopniu poprawiło estetykę naszego miasta gdyż plebania znajduje się w centrum Błaszek i jest poniekąd własnością nas wszystkich. Inwestycja została sfinansowana z ofiar parafian.

Po wybudowaniu ogrodzenia wykonano opaskę z drobnego kamienia ozdobnego przed ogrodzeniem oraz uporządkowano teren przed plebanią.

Ogrodzenie przed plebanią 

Więcej zdjęć


III. Wikariatka

Dom księży wikariuszy (wikariatka) z chwilą objęcia przeze mnie funkcji proboszcza w lipcu 2008 r. został w całości wyposażony w komplet nowych mebli oraz w nowe sanitariaty (aneks kuchenny, bojlery, piec grzewczy w kotłowni, wkład kominowy, itp.) i jest sukcesywnie odświeżany (malowanie) z okazji każdorazowej zmiany wikariusza. W 2012 r. położono nowy chodnik z polbruku od wikariatki do kościoła, gdyż dotychczas wikariusze chodzili z wikariatki do kościoła po ścieżce polnej (często po błocie). Ostatnie malowanie pomieszczeń wikariatki miało miejsce w lipcu 2016 r.

Wikariatka 

Więcej zdjęć


IV. Cmentarz i kaplica cmentarna

Cmentarz parafialny jest miejscem świętym, świadectwem wiary w życie pozagrobowe i wyrazem szacunku dla zmarłych. Cmentarz błaszkowski, zlokalizowany na terenie gminy Błaszki w miejscowości Chrzanowice, przy drodze powiatowej Błaszki- Złoczew, założony został w 1819 r. Najstarszym i najcenniejszym nagrobkiem na tym cmentarzu jest Kaplica grobowa rodziny Porajów, Biernackich i Błeszyńskich. Kaplica ta zlokalizowana jest w południowo wschodniej części cmentarza, po lewej stronie alei głównej i wejścia od ul. Pułaskiego, w odległości ok. 1 km. od centrum Błaszek. Zbudowana została w 1852 r. przez właścicielkę majątku Suliszewice, panią Biernacką z domu Błeszyńska, jako kaplica grobowa rodzin Poraj – Biernackich i Błeszyńskich h. Suchekomnaty.

Kaplica ta to dokument historii, który związany był z ważnymi postaciami historii w skali regionalnej. To kaplica grobowa Biernackich i Błeszczyńskich. Członkowie tych rodzin posiadający majętności na terenie dawnych województw sieradzkiego i kaliskiego zapisali chwalebne karty historii tych terenów szczególnie w XVIII i XIX wieku. Również w powstaniu styczniowym swoje miejsce mają przedstawiciele obu rodzin. Zdzisław Błeszyński był dowódcą szwadronu „jazdy sieradzkiej”, a Aleksander Biernacki został naczelnikiem i komisarzem powstania w województwie kaliskim. Tak bogata historia obiektu i osób z nim związanych świadczy o tym, że Kaplica Cmentarna w Błaszkach niewątpliwie stanowi dokument historii i dziedzictwo historyczne dla mieszkańców województwa. Jest ona wyjątkowym w okolicy przykładem ciekawej architektury dla tego typu obiektów, jednym z nielicznych o takiej formie architektonicznej w woj. Łódzkim. Zabytkową kaplicę cechuje autentyzm funkcji i formy, wyróżniają wartości architektoniczne dające się określić jako swojski neogotyk polskiego romantyzmu. Przedstawione walory Kaplicy zarówno w wymiarze indywidualnym jak i szerszym od dawna kwalifikowały ją do objęcia pełną ochroną poprzez wpis do rejestru zabytków nieruchomych. W 2008 r., gdy zostałem proboszczem w parafii Błaszki, kaplica cmentarna była w fatalnym stanie. Należało podjąć decyzję o ratowaniu obiektu bądź zostawić ją w takim stanie aby za kilka lat ulega całkowitemu zniszczeniu. Po konsultacji z Radą Parafialną zdecydowałem się ratować tę kaplicę, aby powstrzymać dalszą jej degradację. Przyczyną fatalnego stanu kaplicy był nieuregulowany stan prawny obiektu, dopiero od 2009 r. stanowiący udokumentowaną własność parafii. Następnie stosownie do znaczenia obiektu podjęliśmy starania i uzyskano wpis obiektu do rejestru zabytków. W kolejności poddano obiekt inwentaryzacji i ocenie budowlanej, w której efekcie wykonana została dokumentacja projektowa robót remontowych, uzgodniona z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. Wreszcie podjęliśmy roboty mające przywrócić odpowiedni stan obiektu. Uwzględniając możliwości finansowe parafii podzieliliśmy zakres robót remontowych na 3 etapy. Na każdym z wymienionych etapów remonty były realizowane przez inną firmę. W 2011 r. wymieniliśmy pokrycie dachowe, naprawiliśmy więźbę dachową i wykonaliśmy nową instalację odgromową. W 2013 r. zostały wykonane dalsze roboty budowlane polegające głównie na izolacji przeciwwilgociowej ścian fundamentalnych (oczyszczenie ścierne murów fundamentalnych, odgrzybienie ścian, uzupełnienie ścian fundamentalnych, uzupełnienie i naprawa ścian, izolacja) oraz naprawie elewacji (rozebranie pokrycia przypór i podokienników z dachówki, uzupełnienie i naprawa ścian zniszczonych, rozebranie nawierzchni betonowej, naprawa murów cegłą ceramiczną, uzupełnienie gzymsów) i położeniu chodnika z kostki brukowej wokół kaplicy. W 2015 r. wykonaliśmy ostatni etap remontów kaplicy polegający na remoncie stolarki otworowej, naprawie tynków wewnętrznych, wykonaniu izolacji pionowej i odtworzeniu posadzki ceglanej. 1 listopada 2015 r. dokonaliśmy poświęcenia wyremontowanej kaplicy. W ołtarzu nowo wyremontowanej kaplicy spoczął Obraz Jasnogórski, który przez 5 lat wędrował po domach naszej parafii. Niech Matka Boża pomoże osiągnąć niebo tym, którzy na ziemi przyjmowali ją w swoich domach w znaku Jasnogórskiego Obrazu.

Poza remontem kapitalnym zabytkowej kaplicy na cmentarzu parafialnym w ostatnich latach naprawiono również pomniki księży, położono ok. 400 m2 chodnika z polbruku, (ostatni odcinek w sierpniu 2016 r.), wykonano kilka betonowych podkładów pod kontenery śmieciowe i postawiono nową bramę na dole cmentarza. W 2012 r. – przy głównym wejściu na cmentarz– ustawiono nową tablicę z regulaminem. Regulamin ten podaje ogólne zasady funkcjonowania, zachowania i korzystania z usług cmentarza. Prosimy wszystkich korzystających z cmentarza o zapoznanie się z tym regulaminem.

Cmentarz i kaplica cmentarna 

Więcej zdjęć


V. Kaplica przedpogrzebowa p.w. Chrystusa Zmartwychwstałego

Kaplica ta zbudowana została w 1995 r. z cegły ceramicznej i gazobetonu. Dach jest kryty blachą. Kaplica składa się z dwóch pomieszczeń: kostnicy przeznaczonej na magazynowanie trumien ze zwłokami wraz z chłodnią, oraz Sali zgromadzeń dla rodziny i bliskich, z miejscem na wystawianie trumny przed ceremonią pogrzebową. Wewnątrz kaplicy znajdują się stojaki na trumnę i wieńce. Na centralnej ścianie jest wymalowany Chrystus Zmartwychwstały z napisem „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem” (J 11, 25). Kaplicę tę projektował architekt inż. Andrzej Olszewski z Łodzi. Poświęcenia i otwarcia kaplicy dokonał ks. Bp Teofil Wilski, dnia 31 maja 1995 r. Jesienią 2008 r. rozpoczęliśmy prace związane z modernizacją naszej kaplicy przedpogrzebowej. Doprowadzono z kościoła do kaplicy linię prądu siłowego. Naprawiono stary agregat oraz zainstalowano nowy agregat chłodniczy w pomieszczeniu z lewej strony kaplicy, dotychczas nieużywanym. Pomieszczenie to przystosowano tak, aby była odpowiednia cyrkulacja powietrza, korzystna do optymalnego funkcjonowania agregatu chłodniczego. Latem 2013 r. kaplica została w całości odświeżona i wymalowana.

Kaplica przedpogrzebowa Więcej zdjęć

 

Autor:

Ks. Jerzy Mikołajewski, proboszcz

Błaszki, dnia 22.08.2016 r.